จดหมายถึงพ่อ

    

จดหมายถึงพ่อ

        ลูกรู้ว่า “พ่อ” เหนื่อย เพราะ "พ่อ" ทำงานหนัก มาเป็นระยะเวลาหลายสิบปี

     ลูกรู้ว่า “พ่อ” ไม่เคยทำเพื่อตัวเองเลย แต่ทุกลมหายใจของ “พ่อ” ทำเพื่อลูกๆ ทุกคนเสมอ

     ลูกรู้ว่า “พ่อ” ต้องไม่สบายใจมากแค่ไหนที่เห็นข่าว ที่เกี่ยวกับความทุกข์ที่เกิดกับลูกๆ

     ลูกรู้ว่า ”พ่อ” เป็นทุกข์ที่เห็นลูกของ ”พ่อ” ทะเลาะกัน ไม่สามัคคีกัน ทำร้ายกัน

     ลูกรู้ว่า ไม่มี “พ่อ” คนไหนในโลกนี้ ดูแลลูกถึง 60 กว่าล้านคน ให้มีความสุข และหายจากทุกข์ภัย ได้ดีเท่ากับ “พ่อ”

     แต่ในวันนี้ ลูกคนนี้อยากให้ “พ่อ” ได้ภูมิใจในตัวลูก ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงจุดเล็กๆที่ไม่สำคัญ แต่มันก็เป็นความสำเร็จจากคำสอนของ “พ่อ”

     มันเหมือนเด็กที่หัดเดินก้าวแรก และเดินได้สำเร็จ และลูกเชื่อว่าทุกคนต้องมีก้าวแรกเสมอและจะต้องมีก้าวต่อๆไป

     ลูกเพิ่งรู้จักคำว่า “พอเพียง” และ “เพียงพอ” ว่ามันมีความหมาย และมีประโยชน์มากมายขนาดไหน รวมถึงความสุขจากการที่เราทำมันได้สำเร็จ จุดเริ่มต้นของลูกเกิดจากความเสียดายเงิน ที่ใช้ไปอย่างไม่คิด ซื้อของมาก็ทิ้ง อยากใช้ก็ซื้อใหม่ ตอนนี้ที่บ้านลูกเลิกทำนิสัยอย่างนั้นแล้ว ถึงแม้จะไม่ทุกอย่างแต่ก็พยามทำให้ดีที่สุด

     ตอนนี้บ้านลูกได้มีแปลงปลูกผักสวนครัวแปลงเล็กๆไว้กินเองมี พริก กะเพรา โหระพา มะนาว มะกรูด และยังมีผักอีก 6-7 อย่าง แต่เลือกเอาแบบที่โตง่ายไม่ต้องดูแลกันมาก เพราะไม่มีความรู้ ปล่อยให้แมลงกินบ้าง เพราะลูกเชื่อว่า แมลงกินได้ คนก็กินได้ปลอดภัย ไร้สารพิษ และที่ลูกและครอบครัวของลูกชอบมาก คือ ผักโขม เอามาผัดกับน้ำมันหอย อร่อยที่สุดเลย เพราะมันได้ทั้งความอร่อย ปลอดภัย และภูมิใจ ยังมีมะเขือเทศ ที่ออกลูกดกมาก

     จากผักที่เกิดจากน้ำพัก น้ำแรงของลูก ทำให้คนในบ้านลูกได้ประโยชน์จากการกินผักปลอดสารพิษ และประหยัดค่ากับข้าวได้อีกเดือนละหลายร้อยบาท ถึงมันจะเป็นเงินเพียงน้อยนิดสำหรับหลายๆ คน แต่มันก็มีค่าสำหรับลูก

     ข้อความทั้งหมดที่ลูกเขียน อาจทำให้ใครหลายๆ คน หัวเราะ ตลก ขำ คิดว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ เรื่องแค่นี้ก็ต้องมาเขียนให้คนอื่นอ่าน หรืออยากได้คำชม แต่ลูกขอบอกว่า

     ลูกแค่อยากให้ “พ่อ” ภูมิใจกับการเดินก้าวแรกได้สำเร็จของลูก และลูกขอสัญญาว่า ลูกจะก้าวต่อไป และทำให้ “พ่อ” มีความสุข อย่างน้อยลูกก็ขอเป็นคนตัวเล็กๆ คนหนึ่งที่จะไม่ทำให้ “พ่อ” ต้องทุกข์ใจ 

     ลูกแค่อยากให้ทุกคนได้มีความรู้สึก เหมือนที่ลูกรู้สึกว่ามันมีความสุขจริงๆ กับการที่เราได้ลงมือทำ แล้วรู้จริง เห็นจริง ไม่ได้รู้จากคนอื่น ที่พูดให้เราได้เห็นภาพแต่ไร้ความรู้สึก 

     คำว่า “พอเพียง” และ “เพียงพอ” มันไม่เคยทำร้ายใคร ไม่เคยทำให้ใครจน แต่ตรงกันข้าม มันจะทำให้เรามีกินมีใช้ ถึงมันจะไม่รวยล้นฟ้า แต่เราก็จะไม่อด และลูกเชื่อว่าใครที่ได้รู้จักกับคำนี้ต้องมีความสุข และจะไม่รู้จักกับคำว่า “ไม่มี”

     ลูกรู้ว่า จดหมายฉบับนี้คงไปไม่ถึง “พ่อ” แต่ลูกก็ภูมิใจมาก ที่เกิดในแผ่นดินของ ”พ่อ” และเป็นเหมือนลูกคนหนึ่งของ “พ่อ”

     และสุดท้ายนี้ ลูกขอให้ “พ่อ” มีความสุข และสุขภาพแข็งแรง เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ลูกๆ ทุกคนตลอดไป

ปล.

      บทความนี้เป็นเพียงความรู้สึกของลูกคนหนึ่งที่มีต่อ "พ่อ" ผู้เป็นสิ่งที่สูงสุดในชีวิตของลูก

     บทความนี้ถูกเขียนจากความรู้สึก จึงขอใช้คำทีเป็นภาษาชาวบ้าน เพราะคนเขียนแค่อยากให้ทุกคนที่อ่านข้อความของข้าพเจ้าได้รับรู้ถึงความรู้สึกที่แท้จริง ไม่ได้คิดจะพลาดพิงหรือทำให้ใครต้องเสียหาย   

     หากมีคำใดผิดพลาดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

****

     ขอขอบคุณ ภาพจาก Internet